.: كشتار را به خاطر بسپار (به ياد داريوش و پروانه فروهر)

زندگینامه داريوش فروهر و آشنائي با انديشه هاي سياسي او
.

داریوش فروهر در سال ١٣٠٧ در یک خانواده مسلمان در اصفهان به دنیا آمد؛ او از 15 سالگی و پس از آشنایی با دكتر مصدق، زندگی سیاسی خود را آغاز کرد و در دوران فعالیت سیاسی خود، پیش از انقلاب 57، بیش از ده بار بازداشت و زندانی شد؛ تجربه ١5 سال زندگی در زندان، او را سمبلی از مبارزه ساخت تا آنجا که برخی دوستان وی، زندان را خانه دوم او نامیدند؛
داریوش فروهر در آذرماه ١٣٢٧ و در سن ٢٠ سالگی به عضویت در گروه "مکتب" درآمد که هسته مرکزی یک گروه سیاسی ملي ‌گرا و مبارز بود. گروه مکتب سه سال بعد در یکم آبان ماه ١٣٣٠ تبدیل به "حزب ملت ایران" شد و داریوش فروهر نیز به عضویت در کمیته موقت رهبری این حزب درآمد؛ او در 17 دیماه همان سال و در سن ٢٣ سالگی به دبیری حزب ملت ایران انتخاب شد و به دليل فعالیت‌های سیاسی‌اش پس از کودتای ۲۸ مرداد، برای دستگیری زنده و یا تحویل مرده‌اش جایزه تعیین شد!
در سال ١٣٣٨ درحالی که در زندان به سر می‌برد ارتشبد هدایت که ظاهراً حامل پیامی از سوی شاه بود، به او توصیه کرد تا برای همیشه از ایران برود. اما فروهر در پاسخ به او گفت که "زندان را به آزادی دور از وطن ترجیح می‌دهم" ؛
در سال ١٣٣٩ و با تشکیل جبهه ملی دوم، داریوش فروهر اگرچه در زندان بود اما به عضویت در شورای مرکزی این جبهه انتخاب شد؛
فروهر در نهم آبان ١٣5٧ و پس از آزادی آیت‌الله طالقانی از زندان، از مردم خواست تا دستور حکومت نظامی را بشکنند. بدین ترتیب بود که صف عظیمی از مردم در حالی که شاخه‌های گل به دست داشتند، فاصله بازار تا خانه آیت‌الله طالقانی را پیاده طي كردند؛ داریوش فروهر در همان راهپیمایی طی سخنانی اعلام کرد که " نظام آینده ایران باید با همه‌پرسی تعیین شود"؛ او اما پس از این به زندان رفت و بعد از آزادی در آبان ماه ١٣5٧ به عنوان سخنگوی جبهه ملی ایران انتخاب شد...

فروهر بارها گفته بود كه آرزويي جز سعادت و سربلندي ايرانيان و اتحاد دوباره "ايران زمين" ندارد؛ وي براي تامين اين اتحاد، روش كوروش بزرگ را راهي عملي مي دانست و به همين لحاظ با مردم افغان و تاجيك و كردهاي خارج از مرزهاي ايران در ارتباط بود... وي دولت انگلستان را به خاطر ظلمهايي كه در طول قرون 19 و 20 نسبت به ايرانيان مخصوصاً تجزيه ايران كرده بود نمي بخشيد. او گفته بود كه انگليسي ها واژه هاي افغانستان و بلوچستان را بر سرزمين اصيلترين قوم ايراني گذاردند تا ناحيه شرقي آن را ببلعند و....وي بارها مخالفت خود را با اقدام نظام سابق در تغيير تقسيمات كشوري؛ جداكردن استان پارس از خليجش، جدا ساختن كرمان از ساحل دريا و تغيير نام مكران به بلوچستان و ... اعلام داشته بود و با طرح تقسيم خراسان كه از نظر او تنها به منظور ايجاد سمتهاي تازه خواهد بود موافق نبود و اين كار را زيان آور مي دانست.

پس از انقلاب

داریوش فروهر در ٢6 دیماه ١٣5٧ و همزمان با فرار شاه از ایران، برای ملاقات با خمینی، عازم پاریس شد و ١6 روز بعد همراه او به کشور بازگشت. وي بلافاصله بعد از انقلاب، در ٢4 بهمن ١٣5٧ درکابینه دولت موقت به ریاست مهندس بازرگان قرار گرفت و به عنوان "وزیر کار" در دولت موقت ایران مشغول به کار شد. او حقوقی بابت شغل وزارت دریافت نکرد و با استعفای دولت موقت نیز از فعالیت‌های اجرایی فاصله گرفت؛
پس از آن در بهمن 58 در اولين دوره انتخابات رياست جمهوري شركت كرد كه برطبق نتايج بدست آمده در مقام چهارم اين رقابت سياسي قرار گرفت :

سيد ابوالحسن بني‌صدر 10.709.330 راي
سيد احمد مدني 2.224.554 راي
حسن ابراهيم حبيبي 674.859 راي
داريوش فروهر 133.478 راي
سيد صادق طباطبايي 114.776 راي
كاظم سامي 89.270 راي
صادق قطب زاده 48.547 راي
بقيه كانديداها 2.110 راي

فروهر موافق جدايي دين از دولت بود و استدلال او در اين زمينه اين بود كه مردم نارسايي و اشتباه كارمندان دولت و مقامات را به حساب دين خواهند گذاشت كه روا نيست؛
داریوش فروهر همزمان با آغاز پاییز سال 60 به زندان رفت و پنج ماه زندان را نیز در کارنامه سیاسی پس از انقلاب خود به جای گذاشت. بنا به گفته دوستان و همراهان فروهر، این بازداشت پنج ماهه با کاهش ١5 کیلویی وزن وی همراه بود. مطابق برخی خبرها، آزادی فروهر به دستور مستقیم خمینی صورت گرفته بود، چرا که فروهر از سابقه همبندی با مصطفی خمینی فرزند خمینی در زندان شاه برخوردار بود؛
در پي قتل داريوش و همسرش كه بازتاب وسيع داشت، طولي نكشيد كه چند نفر به عنوان متهم به قتل آن دو معرفي شدند كه قبلا از ماموران امنيتي جمهوري اسلامي بودند و ....

قتل داريوش و پروانه

در سال ۱۳۷۷ داریوش فروهر و همسرش پروانه اسكندري (فروهر) از رهبران حزب ملت ایران، در خانه خود در شهر تهران به دست مأموران سازمان اطلاعات و امنیت جمهوری اسلامی به قتل رسیدند...

در شب اول آذرماه 1377 چند نفر به خانه داريوش فروهر، ناسيوناليست 70 ساله و از مردان سياسي وقت رفتنه و او را در اطاق كارش (طبقه دوم خانه اش درخيابان هدايت تهران) با وارد آوردن ضربات متعدد كارد به ناحيه سينه كشتند و همسر 58 ساله وي، بانو پروانه را هم در طبقه اول خانه به همان صورت (ضربات كارد) از پاي درآوردند و پيكر بي جانشان را روي صندلي قرار داده و خانه را ترك كردند؛

شرایط این قتل، بسيار فجیع گزارش شده است؛ قتل فروهرها در کنار قتل شماری دیگر از نویسندگان دگراندیش موج خشم ایرانیان داخل و خارج از کشور را برانگیخت و افکار عمومی جهان را متوجه وضعیت حقوق بشر شهروندان ایران کرد؛ هم‌اکنون چندین سال از این واقعه می‌گذرد و تاکنون پرونده قضایی این قتل‌ها به فرجامی نرسیده و ناصر زرافشان، وکیل خانواده‌های قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای در زندان بسر می‌برد و پرونده مختومه اعلام شده، بی آنکه عاملان به کیفر برسند و ریشه‌های این قتل بطور علنی افشا گردند.

برخی قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای

قربانیانی که پروندهٔ قتل ایشان توسط دادگاه‌های ایران پیگیری شد و به صدور حکم علیه مقامات وزارت اطلاعات انجامید :

داریوش فروهر
پروانه اسکندری
محمد مختاری
محمد جعفر پوینده

قربانیان عملیات میکونوس که پرونده شان در دادگاههای آلمان پیگیری و به صدور حکم علیه مقامات وقت ایران منجر شد :

صادق شرفکندی
فتاح عبدلی
همایون اردلان
نوری دهکردی

برخی دیگر از افرادی که از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای بوده‌اند :

مجید شریف
پیروز دوانی
فریدون فرخزاد
رضا مظلومان
مظفر بقائی
عبدالرحمن قاسملو
فاطمه قائم مقامی
کاظم سامی
علی اکبر سعیدی سیرجانی
سیامک سنجری
حمید حاجی زاده

به اظهار اصحاب نظر، مروري بر افكار و كارهاي داريوش فروهر ثابت مي كند كه يك ناسيوناليست تمام عيار ايراني بود كه كارهايش در تاريخ معاصر ايران باقي خواهد ماند.
نگاهي به گزارش رسانه ها نشان مي دهد كه دختر او، "پرستو" مي رود كه راه پدر را در پيش گيرد، به همان گونه كه دختر نهرو ، دختر آلنده و ... عقايد پدران را دنبال كرده اند...